 |
|
Айчынныя гістарычныя школы
Метадалаг. асновы и прынцыпы вывучэння гисторыи, яе перыядызацыя. Фармацыйны и цывилизацыйны падыходы да вывучэння гисторыи.
Прынцыпы:
-прынцып гистарызму(разгляд падзей у гистарычным развицци у спалучэнни з иншыми падзеями гэтага перыяду)
-аб’ектыунасци(каб гистор была написана з аб’ектыуных пазицый. Прадугледжвае каб даследчыки карысталися не тольки гистар. дакументами и крыницами, але и правярали той ци иншы факт иншыми прынцыпами, парауноували з архиуными матэр.)
-прынцып сацыяльнага падыходу(усе падзеи звязвалися з роляй камунист. СССР. Роля рабоч. класса разглядалася на низшым узроуни. Мэта: у гисторыи трэба разглядаць аб’ектыуна и рэальна усе классы, саслоуи и их ролю)
Метадалогия антычнага перыяду – суб’ектыуная. Яна мела месца працяглы гистар. час, писалася пад кирауникоу той ци инш дзяржавы (фараоны, императары). Просты люд не разглядауся. Аб’ектыунаяметадалог(сярэдния вяки) звязвалася з Божыим промыслам.Навуковая метадалог(сярэдзина 19ст)ням вучоны Карл Маркс аддзялиу грамадства на грамадска-эканам. фармацыи:1)першабытна-абшчынны лад; 2)рабауладальницки лад;3)феадальны лад; 4)капиталист. лад; 5) камунист.фармацыя.(змена фармацый праходзила з сац. рэв-цыи).Недахопы фарм. – некаторыя краины из пераскочвали.
Перыядызацыя фармацый:1)камены век (палеалит-100тыс-40тыс. г. да н. э, мезалит-10тыс-5тыс г.да нэ, неалит-5тыс-2тыс г. да н.э)2)бронзавы век-2тыс.г.да нэ-7ст. да н.э3)жалезны век-7ст.да н.э – 8ст.н.э
Цывилизацыйны падыход(больш уваги пры разглядзе гисторыи удзяляецца чалавеку и падзеям у иншых частках свету.Разгляд стасункау узаемасувязи памиж падзеями на бел. Землях и тых стран, з якими мы мяжуем): 1)фаза-«дзикасць»(гэты перыяд адбывауся да ганчарнай вытворчасци) 2)варварства 3)цывилизацыя(першая цвилиз у Белар – Полацкае княства(9ст)).
Перыядызацыя гисторыи па Сташкевичу и Брыгадзину:1)спадчына старажытнага свету, сярэдния вяки и Беларусь(100-40тыс г.да н.э- да Люблинскай унии 1569г) 2) ад Люблинскай унии да падзелау РП(1569,1772,1793,1795) 3) Беларусь и цывилизацыйнае грамадства(1795-1917).4)Белар. Пад час Кастрычницкай рэв.,грамадзянскай вайн и усталявання новага укладу жыцця)1917 – першая палова 1940х; 5)Белар. пад час спаборництва и канфрантацыи 2х сац.-палит. систэм( другая палова1940х-1991); 6) шлях да дзяржаунага суверэнитэту и дзяржаунай незалежнасци Беларуси.(1991-нашы дни).
2. Прадмет вывучэння гісторыі ў кантэксце цывілізацыйнага, рэгіянальнага развіцця, як складовай часткі ўсх-славянскай і агульна-еўрапейскай гісторыі.
Гисторыя - навука аб минулым и сучасным, аб людзях, якия дзейничаюць у часе и прасторы. Прадмет – асноун. гістар. падзеі са стараж. часоў да нашых дзён. Задачы: 1. выяўленне заканамернасцей, тэндэнцый і перспектыў сац.-экан., паліт. і культ. развіцця бел. зямель, 2. вывучэнне паліт, экан., сац., культ. працэссаў са сатараж. часоў да нашых дзён., 3. маральная ацэнка мэт, шляхоў, сродкаў і вынікаў разв. Бел. у розныя эпохі, 4. фарміраванне логікі і стыля гістар. мышлення.
Да гістар. навук адносяцца этнаграфія і археалогія.
Асноун. ф-цыі гісторыі Б.:
1. пазнавальная
2. выхаваучая
3. прыкладная (вопыт)
Айчынныя гістарычныя школы
1)Польская – разглядала сваи интэрэсы. Личыла што на нашай зямли лицвинау быть не далжно (Сянкевич)
2)Расийская – (пасля 3 падзелу рэчы Паспалитай )
-Карамзин-Салауеу-Грэкау
Бел называли пуночна-руским краем Расии
3)Савецкая пасля 1917 – разглядвалася як састауная частка ссср. Моцна идыялизавана (завышаласяроля КПСС) Ластоуски, Луцкевич, Гурло Бурбис, Цетка, Уласау, Колас, Купала
4) 1991 Беларуская (суверенная) – Штыхау, Станович, Люты, Сакалоу, Бич, Ткачоу.